- قبل از آغاز هر گونه برنامه توسعه ای، دولت ها می بایست نسبت به اولویت گذاری آبزی پروری دریائی به عنوان بخشی مهم در صنایع تولید مواد غذایی توجیه شده و حتی المقدور، همراه با فائو راهبردهای ملی را در این زمینه تبیین نمایند. این اولویت گذاری می بایست از طریق ارزیابی های لازم برای تعیین ظرفیت مناسب طرح انجام شود و این مهم لازم است پیش از اقدام به هرگونه ت گذاری و تدوین قوانین کلی صورت گیرد. جایگاه این اقدامات در ایجاد و فعال سازی ت ها و مقررات حمایتی از پرورش دهندگان واجد اهمیت بسیاری است.
- فضای سرمایه گذاری در آبزی پروری دریائی شامل تامین مالی، بیمه و ایجاد حقوق مالکیت در دریا می بایست انگیزه مناسب را تأمین نماید. دولت لازم است شرایط مطلوب را برای افزایش سرمایه گذاری در آبزی پروری دریائی ایجاد و همکاری بین المللی و انتقال فناوری را در بین ذینفعان تحریک و تقویت نماید. ازجمله:
- مشوق هایی برای فعال سازی و تشویق سرمایه گذاری اعم از داخلی و خارجی در آبزی پروری دریایی قرار داده شود.
- حمایت مستقیم از مدیریت مطلوب آبزی پروری دریایی از جمله پرورش صدف و جلبک در مزارع پرورش ماهی در قفس های فراساحلی.
- کمک به ارائه اطلاعات شفاف بی طرفانه به جامعه با همکاری فائو.
- تسهیل انتقال فناوری به تولیدکنندگان و صنایع حمایت کننده.
- گسترش فعالیت آبزی پروری دریائی به مناطق دور از ساحل نیازمند تحقیق، توسعه و نوآوری وسیع در سطح ملی و بین المللی بوده و دولت ها می بایست به منظور طراحی و اجرای برنامه های تحقیقاتی که پوشش دهنده چالش های عمده در زمینه های مهندسی، علوم طبیعی، علوم اجتماعی و . اقدام نمایند. این مهم از طریق موارد ذیل امکان پذیر خواهد بود:
- در نظر گرفتن کل صنعت آبزی پروری دریائی به عنوان یک مجموعه (خوشه) در تحقیقات فعال
- فعالان تجاری در بخش خصوصی را می بایست برای مشارکت در سرمایه گذاری ترغیب نمود
- تشویق و پشتیبانی از اجرای برنامه ها و پروژه های دانشگاهی در تمامی سطوح زنجیره
- پشتیبانی از انتقال فنآوری
پرورش کپور ماهیان در استخرهای ذخیره آب کشاورزی (جزوه آموزشی)
آبزی ,پروری ,گذاری ,دریائی ,بایست ,سرمایه ,آبزی پروری ,پروری دریائی ,سرمایه گذاری ,پرورش ماهی ,اجرای برنامه ,آبزی پروری دریائی ,آبزی پروری دریایی